دومین گرد هم آیی « دلواپسان» هسته ای طی یک هفته آنقدر خلوت بود که حتی خبرگزاری های مخالف  دولت هم که به طور جدی اخبار تجمع «لواپسان» را پوشش می دانند، بعد از برگزاری راهپیمایی روز جمعه سکوت را بر خبررسانی ترجیح داده اند. البته این فقط رسانه ها نبودند که مقابل دلواپسی ها واکنش ناامید کننده داشتند، نمازگزاران تهرانی هم که اکثر آنها گرایش به طیف سیاسی اصولگرا به ویژه اصولگرای سنتی دارند، از دلواپسان استقبال نکردند تا مشخص شود که پایگاه اجتماعی و سیاسی « دلواپسان» محدودتر از آن چیزی که در تبلیغات سیلاسی نشان می دهند.

به گزارش پیام نو، در حالی که «دلواپسان» هسته ای خود را برای تجمع روز یکشنبه مقابل مجلس آماده می کنند، راهپیمایی آنها بعد از نماز جمعه تهران توسط عده ای قلیل از نمازگزاران همراهی شد. شاهدان عینی می گویند تعداد راهپیمایان را حداکثر بین هزار تا هزار و پانصد نفر تخمین زده است. از میان رسانه های منسوب به جریان تندروی اصولگرا تنها رجا نیوز است که چند قاب تصویر از این راهپیمایی را منتشر کرده است. قاب هایی که اکثرا بسته و محدود هستند. بقیه تصاویر منتشر شده از این راهپیمایی نیز هیچکدام از زوایای بالا نیست تا بتوان بر اساس آن جمعیت قلیل حاضر در راهپیمایی را از عکس ها تشخیص داد.

سکوت رسانه های منسوب به جریان اصولگرا در حالی است که پیش از برگزاری این مراسم تبلیغات زیادی برای حضور در آن انجام شده بود. به جز ارسال پیامک های متعدد و پرشمار، خبرگزاری هایی چون فارس، تسنیم، باشگاه خبرنگاران جوان و سایت های خبری چون رجا نیوز، جهان نیوز و … اخبار نه چندان کم تعدادی در راستای تبلیغ این مراسم منتشر کرده بودند.

 دو روز پیش از آن تجمع بدون مجوز «اعتراض به بد حجابی» در میدان فاطمی رسانه های مخالف  به شکل گسترده ای این تمجمع را پوشش دادند و گزارش های تصویری متعددی در تمام خبرگزاری از آن منتشر شد. جالب اینجاست که گزارشگر رونامه اعتماد که خود از نزدیک شاهد راهپیمایی روز جمعه دلواپسان هسته ای بود، در گزارش خود نوشته که عده زیادی از نمازگزاران با این تصور که راهپیمایی در اعتراض به بی حجابی است به جمع راهپیمایان اضافه می شدند و بعد که متوجه موضوع تجمع می شدند ترجیح می دادند تا با این تجمع همراهی نکنند.

 طیف نمازگران روز جمعه تهران تقریبا طبقاتی شناخته شده در پایتخت هستند. عموما قسمتی از ساکنان جنوب شهر تهران، قسمتی از بازاریان جماعت پیشکسوت این جمع را تشکیل می دهند و جوانان نمازگزار نیز عموما از اعضای بسیج محلات و هیات های مذهبی و یا محصلان مراکز خاصی چون دانشگاه امام صادق (ع) هستند که باید طلاب و روحانیون را نیز به این دو جمع اضافه کرد. اینها را می توان همان پایگاه ثابت رای جبهه اصولگرا دانست که در هر شرایطی در انتخابات طیف محافظه کار را به دیگر جریانات سیاسی ترجیح داده اند. عدم همراهی این طیف ها با جریان «دلواپسی» می تواند نشانگر تحولاتی عمده در اردوگاه اجتماعی طیف راست باشد.

ریشه دارها دلواپسان را تنها گذاشتند

 این اردوگاه که البته اردوگاه ریشه داری در جریان اصولگرا محسوب می شود، به صورت کلاسیک با شعار عدم سازش با غرب و با سیاست ادامه تقابل های بین المللی خود را عرضه داشته است. سیاستی که به نظر نمی رسد چندان با رفتار کنونی دولت در این حوزه هم خوانی داشته باشد. اما همین طیف اجتماعی که همیشه تجمعات بعد از نماز جمعه را که عمدتا علیه رقبای سیاسی آنها برگزار می شده است را همراهی می کردند، اکنون از همراهی جریان «دلواپسی هسته ای» سر باز زده اند. این شاید عمده ترین نمود شکاف در جریان اصولگرایی باشد. حتی مهمتر از اختلاف بزرگان این جریان. اصولگرایان بیش از بزنگاه انتخابات و پای صندوق رای از پایگاه اجتماعی خود توقع «کنشگری» و حضور در صحنه را داشته و دارد. این پایگاه هم تا توانسته به مطالبه بزرگان سیاسی خود لبیک گفته و در هر تجمع و راهپیمایی حضور خود را تضمین کننده جلوروی سیاست سیاسیون قرار داده است. این بار اما این اتفاق نیفتاده و این جای سوال و تامل جدی دارد.

این همه در حالی است که به جز محمد علی رامین، حضور هیچ چهره شناخته شده ای در این راهپیمایی گزارش نشده است. این موضوع از آن رو حائز اهمیت است که تنها یک روز قبل از انجام راهپیمایی اخباری منتشر شد که تعمیق شکاف و اختلاف را در جمع مدیریت کننده «دلواپسان» تائید می کرد. اختلاف بر سر فرشید جعفری بود که در اولین همایش «دلواپسیم» به عنوان سخنگوی جنبش عدالتخواه دانشجویی معرفی شده بود. اختلافی که باعث شد تا حتی جنبش عدالتخواه دانشجویی رسما اطلاعیه صادر کند.

به نظر می رسد این اختلافات در میان برزگان «دلواپس» هم به وجود آمده باشد. بیش از نیمی از آنها در مراسم روز شنبه هفته گذشته سفارت سابق آمریکا حضور پیدا نکردند. حتی کسانی مثل قدیری ابیانه گفتند که اصلا قرار نبوده که حضور پیدا کنند و اسم  آنها بدون هماهنگی قبلی در لیست مراسم عنوان شده است. در راهپیمایی روز جمعه اما دیگر هیچکس از این بزرگان «دلواپس» حضور نداشت.

اوضاع دلواپسان در اردوگاه اصولگرایی اما وخیم تر از این است. ساعاتی قبل از راهپیمایی روز جمعه آنها محمدباقر قالیباف و محسن رضایی علنا به حرکت آنها اعتراض کردند. حرف آنها این بود که بحث مذاکرات زیر نظر رهبر معظم انقلاب اداره می شود. حتی حداد عادل هم که همراهی مشخص با طیفی از اصولگرایان تندرو داشته درباره حرکت «دلواپسان» گفته است: «در ارتباط با بحث پرونده هسته‌ای نباید بی‌انصافی کرد و حرف غلطی زد». اینها همه در حالی است که علی لاریجانی مواضعی تند علیه تخریب های اخیر علیه دولت و مذاکرات گرفته است.

مجموعه این شواهد نشان می دهد که دلواپسان بیش از حتی یک هفته گذشته تنها شده اند. حتی استفاده ابزاری آنها از صفوف نماز جمعه هم دیگر آنقدر بی اثر می شود که خبرگزاری های هوادار آنها کمترین اخبار و تصاویر را از این راهپیمایی منتشر کرده اند. معادلات داخلی آنها هم گر چه نا مشخص است اما عدم حضور حتی یک چهره سرشناس در راهپیمایی روز جمعه و حضور کمتر از نیمی از چهره های شناخته شده آنها در همایش دلواپسی می تواند نشانه اختلافات جدی داخلی باشد.

در این میان اصولگرایان سنتی و معتدل هم نه تنها راه خود را از این جریان جدا کرده اند بلکه اکنون به فاز موضع گیری علیه دلواپسان هسته ای وارد شده اند و علنا از این گروه انتقادات جدی را مطرح می کنند. در این شرایط به نظر می رسد که جریان تندروی اصولگرایان بیش از گذشته تنها و چند پاره شده باشد.

به این ترتیب دلواپسان روز جمعه تنها بودند. تنها تر از روزهایی که با شعارهای تند و کنش های  فیزیکی سخنرانی لاریجانی را در قم متوقف کردند و مانع سخنرانی حسن خمینی در مرقد امام شدند.